تاثیرآموزش راهبردهای نظم جویی هیجان در قضاوت اخلاقی با توجه به ظرفیت حافظه کاری

هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر آموزش نظم­جویی هیجان در قضاوت اخلاقی با توجه به ظرفیت حافظه کاری بود. روش: بدین منظور، 158 نفر (45 مرد و 113 زن) از دانشجویان دانشگاه خوارزمی در این مطالعه شرکت کردند. تمام  شرکت­کنندگان با استفاده از شاخص حافظه کاری مورد ارزیابی قرار گرفتند و بر اساس نمرات انتهایی توزیع دو گروه با ظرفیت حافظه کاری بالا و پایین برای شرکت در جلسات آموزشی انتخاب شدند. هر گروه، 14 نفر (9 زن و 5 مرد)، به مدت ده جلسه تحت آموزش راهبردهای نظم­جویی هیجان قرار گرفتند. قضاوت اخلاقی در پنج دسته مختلف (معماهای شخصی، شخصی آسان، شخصی دشوار، غیرشخصی و کنترل) که در سه مرحله (قبل از آموزش، در حین آموزش و بعد از آموزش) ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان داد در پاسخ­های سودگرایانه و زمان واکنش به معماهای قضاوت اخلاقی بین دو گروه با نمرات حافظه کاری پایین و بالا تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین یافته­ها بیانگر این است که آموزش نظم­جویی هیجان منجر به افزایش پاسخ­های سودگرایانه در همه معماهای اخلاقی به جزء معمای کنترل شده است. افزون بر این موارد، آموزش نظم­جویی هیجان در زمان واکنش به معماهای اخلاقی شخصی و نیز شخصی­ دشوار تأثیر داشته است. نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد آموزش نظم­جویی هیجان در پاسخ­دهی سودگرایانه و زمان واکنش  به معماهای اخلاقی به ویژه معمای اخلاقی شخصی تأثیر داشته است. این  می­تواند به عنوان یک شاخص بیانگر این باشد که چطور آموزش نظم­جویی هیجان می­تواند پاسخ هیجانی را در طول قضاوت اخلاقی تحت تأثیر قرار دهد.